Pyszczak Saulosi – Pseudotropheus Saulosi

Opis

Rząd >> Rodzina:

(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate

Synonimy:

Brak

Występowanie:

Jezioro Malawi

Wielkość:

8 cm

Cechy charakterystyczne:

Jest to jeden z tych gatunków, które cechują się wyraźnym dymorfizmem płciowym w ubarwieniu. Kształt ciała przedstawicieli obu płci jest podobny i typowy dla większości Pseudotropheus. Osobniki młode, a także samiczki jednolicie żółte, do żółto-pomarańczowego. Samce intensywnie niebieskie, na bokach niekiedy lodowo-błękitne, z wyraźnym, granatowo-czarnym prążkowaniem. Pręgi rozpoczynają się już na głowie, wyraźnie rozpięte między oczami ryby, na karku tuż za linią oka, na krawędziach pokryw skrzelowych, zanikają ku końcowi. Gatunek ten należy do najłagodniejszych pielęgnic z Malawi. Samce zajmują relatywnie niewielkie rewiry. Samce są samotnikami i unikają raczej swojego towarzystwa pilnując wybranych szczelin i grot. Poziom agresji wewnątrzgatunkowej jest zatem niewielki, także wobec samic. Z niewielkim temperamentem idą w parze małe rozmiary. Wybierajmy mu raczej za towarzystwo gatunki, które będą się poruszać “na skałach” a nie między nimi czy pod nimi, a także te, które lubią słup wolnej wody nad substratem. Z tego powodu lepszym towarzystwem dla P.saulosi będzie Labidochromis caeurelus (popularny “yellow”) i Iodotropheus sprengerae, niż – dla przykładu – Labidochromis sp. perlmutt czy Melanochromis cyaneorhabdos (“maingano”). Ostatnio rosnącą popularnością cieszy się Pseudotropheus saulosi “coral”. Ta forma barwna cechuje się bardziej intensywnym i głębszym kolorem ubarwienia samic. Wybarwiają się one na jednolity pomarańczowo-czerwonawy kolor. Obie formy krzyżują się, czego należy oczywiście unikać. P.saulosi “coral” prezentuje identyczne, specyficzne upodobania co forma podstawowa. Jego dieta w akwarium nie powinna ograniczać się do typowo roślinnej. Należy im podawać skorupiaki i larwy owadów a także pokarmy suche oparte na białku zwierzęcym. Idealna będzie mrożona artemia i rozwielitka, ale także larwy wodzienia czy nawet mięczaki. Jeśli mamy w akwarium świderki z pewnością część z nich padnie łupem P.saulosi. Można też założyć specjalnie dla nich czystą biologicznie hodowlę drobnych ślimaków, o muszlach na tyle miękkich, by ryby sobie z nimi poradziły.

Warunki hodowlane:

W hodowli jednogatunkowej, nawet z kilkoma samcami, wystarczające będzie już stukilkudziesięciolitrowe akwarium o długości 100-120 cm. W zbiorniku 120 cm możemy także łączyć je z innymi małymi i łagodnymi gatunkami. Pamiętajmy jednak o tym, o czym już wspominaliśmy. Starajmy się dobierać gatunki w taki sposób, by nie dążyły do objęcia tych samych rewirów. Dla dużego i wielogatunkowego zestawu minimalnym zbiornikiem będzie oczywiście akwarium o długości 150 cm. Konieczne jest także miękkie podłoże (najlepiej piaszczyste), skuteczna filtracja, systematyczne podmiany części wody. Gatunek stosunkowo odporny na choroby. Temperatura wody: 23-28°C Parametry wody: pH 7,5 -8,5 ; średnio twarda – twarda.

Rozmnażanie:

Gatunek ten podchodzi do tarła dosyć szybko. Już kilkumiesięczne rybki o długości 5-6 centymetrów potrafią z powodzeniem inkubować młode. Samica może być agresywna wobec narybku, co nie jest przykładem odosobnionym. Podobne zachowania odnajdziemy u innych niewielkich pyszczaków, na przykład z rodzaju Labidochromis. 20 młodych z jednego tarła należy uznać za wynik bardzo dobry. [1].

Oferowane osobniki mają ok. 3,5-4 cm długości.

[1] ŹRÓDŁO: AKWA-MANIA.MUD.PL